Als een eigentijdse Van Gogh leert kunstenaar Lee Teng Poh zichzelf continue nieuwe kunstvormen aan, heeft hij een unieke blik op de wereld en verdient hij veel meer lof van zijn tijdsgenoten. Vandaar deze ode gericht aan hem
Door Marijke Phoa
Kunstenaar Lee Teng Poh is een goede vriend van mij. Ik heb hem bijna tien jaar geleden leren kennen toen wij samen op dezelfde sport zaten in Hoorn, maar ik heb hem pas echt leren kennen toen hij enkele jaren later naar Utrecht verhuisde waar ik op dat moment woonde. We gingen werken bij hetzelfde pastarestaurant op het station, trokken vaker met elkaar op en deelden uiteindelijk ook de minder goede tijden samen. En in al die jaren heb ik hem zien groeien. Ondanks dat hij worstelde met depressie, heeft Lee Teng zijn eigen weg gevonden. Dus bij deze mijn ode aan hem, omdat ik niemand ken zoals hij.
Ten eerste is Lee Teng een waar genie. Hij heeft een brein dat overloopt aan ideeën en de meest nieuwsgierige houding die je je maar kan voorstellen. Een homo universalis! Van tekeningen tot keramiek, van houtdrukkunst tot zelf petten in elkaar zetten, als Lee Teng iets interessant vindt zoekt hij het tot de bodem uit, maakt het zich meester en is weer door naar het volgende project. Ik heb hem computerspelletjes in elkaar zien zetten, mensen zien tatoeëren, lettertypes zien ontwerpen, feministische teksten zien zeefdrukken met plaatjes van katten erbij, stripboeken zien ontwikkelen, kleding in elkaar zien naaien en zijn eigen website in elkaar zien zetten. De mateloze energie die hem voort beweegt is ontzagwekkend. Hij doet alles met een volle 100% en wij simpele stervelingen kunnen het amper bijhouden. Wanneer ik mij even omdraai zit hij alweer aan het volgende avontuur. Hoe hij het doet, geen idee, maar ik vind het prachtig.
Ten tweede is hij de meest oprechte persoon die ik ooit ontmoet heb. Hij is mijn en ieders cheerleader tot het einde. Het is dan ook met veel moeite dat ik hem überhaupt betaald weet te krijgen voor zijn werk wat hij voor de website doet, want zoals hij stelt ‘maar ik wil jou gewoon graag helpen.’ Ter illustratie van hoeveel goeds dat een mens kan doen, hier een uittreksel uit een brief aan Lee van een beginnende schrijver:
De meeste mensen hadden bedenkingen als ik weer een van mijn bizarre plannen voorlegde, of ten minste commentaar, maar ik weet nog goed hoe enthousiast je was. Je vond het een tof script, je wilde meewerken, en je maakte direct al een paar schetsen. Maar wat het meeste voor me betekende op dat moment was dat je direct vertrouwen in mijn verhaal had. Ik schreef toen nog niet zo lang. Als ik mijn tekstjes aan vrienden liet lezen hadden ze meestal goedbedoelde feedback, of een aanmoediging, maar echt enthousiasme zat er zelden in. Ons stripproject was de eerste keer dat iemand mij helemaal toevertrouwde om de woorden van een project de goede kant op te sturen. De tekeningen die je toen hebt gemaakt staan nog steeds op mijn computer. Ik vind ze nog steeds vet. Het project is uiteindelijk gestrand, maar het zelfvertrouwen dat je me hebt gegeven in die maanden heeft me echt gaande gehouden in een tijd waarin weinig goed leek te gaan. Dank je wel daarvoor. Ik hoop dat je altijd zo enthousiast blijft.
Hoewel ik geen greintje creatief talent bezit moedigt hij mij altijd aan om het alsnog gewoon te proberen. Voor mijn verjaardag krijg ik een schetsboek, houtskooltjes of inkt om mee aan de slag te gaan. Of heeft hij een DIY (do it yourself) zeefdrukset voor mij bij elkaar gezocht zodat ik thuis kan oefenen. Daar voegt hij dan een handgetekende handleiding bij en ik kan weer experimenteren met mijn talentloze gestel.
Lee Teng Poh geeft een lezing over zijn werken met voedsel als onderwerp
Ten slotte is hij de meest bescheiden persoon die ik ken. Elke keer wanneer ik weer vol bewondering naar hem kijk en uitroep wat een fantastisch werk hij heeft gemaakt is het antwoord ‘ah, zo lief, maar dat kan jij ook gewoon hoor!’ gevolgd door een steevast bemoedigende ‘laten wij binnenkort anders gewoon samen het proberen’. Terwijl ik dondersgoed weet dat wat ik maak niet eens in de buurt komt van zijn creaties. Hij geloof heel erg in de ander, en haalt zichzelf soms daar misschien wat te ver mee naar beneden. Want in mijn ogen is hij de meest geniale kunstenaar, en ook nog eens een prachtig mens.
Bekijk vooral ook zijn vernieuwde website www.pohpohpoh.nl!
Lee Teng Poh samen met zijnpartner, steun en toeverlaat Lotte, tijdens het SPRING Utrecht festival