Kunst vanuit je luie stoel/bed kunnen bekijken, wij tekenen ervoor. Je zou het alleen niet zo snel verwachten als je ergens een hotelovernachting boekt. Wij verdiepten ons daarom in de hotelkunst: van kunsthotels tot kunst in hotels.
Door: Marijke Phoa
Soms kom je kunst tegen op plekken waar je het niet zo snel zou verwachten, bijvoorbeeld in een ziekenhuis. In diezelfde categorie valt voor ons kunst in hotels. Nu denk je misschien aan van die landschapjes die gemoedelijk boven je hotelbed hingen, maar wij hebben het over het soort hotels dat kunst nét even serieuzer neemt. Daarbij hebben wij geobserveerd dat er twee verschillende hotels zijn die kunst serieus nemen. Een kunsthotel en een hotel met kunst. Wij zijn langs beide geweest!
Andaz hotel Amsterdam
Het Andaz hotel is dus echt een kunsthotel: alles in het hotel ademt dat kunst en design voorop staat. Voor de vormgeving van het interieur is zelfs de geprezen designer Marcel Wanders (o.a. bekend van het merk Moooi) aangetrokken. Hij koos voor een combinatie tussen een eigentijdse Delfts blauw (denk bijvoorbeeld aan kroonluchters van dit materiaal i.p.v. vazen), en verwijzingen naar de Nederlandse geschiedenis in de zeevaart (het vloerkleed in de suite heeft bijvoorbeeld een afbeelding van een zeekaart erop).
Ziehier een Delfts blauwe kroonluchter in de badkamer van de suite
Los van dat er dus kunst volledig in het interieur geïntegreerd is, heeft het hotel ook nog een collectie videokunstwerken waar je U tegen zegt. In de lobby en de gangen van het hotel zijn deze te bekijken (inclusief netjes een bordje erbij met waar het over gaat), en je hebt ook nog eens toegang tot al deze videowerken vanuit je hotelkamer. Video-art on demand. Wij zijn nu al fan, want vaak is het probleem van een videokunstwerk in een tentoonstelling dat het toch wat langer duurt, je vaak halverwege de film er in stapt en je óf met een koptelefoon op moet zitten óf het geluid niet al te best is – óf beide. In het hotel kan je echter gewoon vanaf je comfortabele bedje iets aanzetten!
Of je bekijkt de video’s in je suite vanaf de bank, met kunstenaar Cristina Lucas (links)in je gezelschap
Wat je aan kan zetten is vervolgens ook nog eens top-notch. Van onze favoriete videomaker – de Japanse Meiro Koizumi – zijn er maar liefst twee videowerken te zien! My Voice Would Reach You (2010), een video waarin een man een emotioneel gesprek lijkt te hebben met zijn moeder, maar eigenlijk met een telefoniste van een willekeurig bedrijf blijkt te bellen. Zoekt de man wanhopig nog naar enig contact? Is dit een manier voor hem om kwesties met zijn moeder uit te werken? Dat soort vragen zou het werk op moeten roepen. In het vierluik Theatre Dreams of a Beautiful Afternoon (2010) vraagt Koizumi aan een acteur om in het openbaar vervoer te huilen, maar mensen zijn gewend dat soort gedrag te negeren (wie van ons negeert zo’n ‘gekkie’ niet ook?). Ondanks dat de acteur voor elke opname steeds luider en luider weent, lukt het hem pas een reactie te ontlokken wanneer hij letterlijk loopt te schreeuwen.
Meiro Koizumi, Theatre Dreams of a Beautiful Afternoon, 2010
Verder is er een werk van onder andere Erwin Olaf te zien, Le Dernier Cri (de laatste mode) uit 2013, waarin een angstaanjagend modebeeld in 2019 wordt geschetst. Een wat luchtiger werk van Klaas Kloosterbroer, “01106” (ballast) (2001), waar twee gigantische vuilniszakken hobbelend achter een auto over de weg worden getrokken, elkaar om de beurt verstoten van het pad als twee broers of zussen die met elkaar strijden om de aandacht.
Van Cristina Lucas hangt er in de lobby ook een luchtig werk, Abstraction Licking (2013), waarin paaldansers met het lijnenspel van Mondriaan spelen. Van haar is echter ook het zwaardere (maar prachtige) werk To The Wild (2012) te zien, waarin een vrouw als straf met pek en veren wordt besmeurd en de natuur in wordt gestuurd. Speciaal ter ere van de tentoonstelling was zij aanwezig om over haar werk te praten.
De grens tussen hotel en kunstinstelling vervaagt bij het Andaz hotel nog zelfs verder. Vanaf de zomer zal het hotel namelijk rondleidingen aan gaan bieden langs de verschillende werken.
Park Hotel Amsterdam
Wat was dan ook alweer dat andere? Juist ja, hotels met kunst. Hoewel de kunst niet geheel geïntegreerd is in het ontwerp van het hotel, neemt dit type hotel kunst wel degelijk serieus. Het Park Hotel in Amsterdam kiest er bijvoorbeeld voor om kunst van beginnende kunstenaars tentoon te stellen in de lobby van het hotel. Hiermee bieden zij hun eigen gasten natuurlijk een afwisselend bezoek aan het hotel mee aan, maar je bent ook vrij als bezoeker om naar binnen te lopen en de werken te bekijken. Leuke bijkomstigheid is natuurlijk ook dat beginnende kunstenaars hiermee een extra platform hebben om zichzelf aan een potentiële koper te kunnen presenteren.
Net als een gemiddelde galerie wisselt de tentoonstelling om de drie maanden, en het hotel kiest er niet specifiek voor om één type kunst tentoon te stellen. De ene keer zijn het foto’s en de andere keer schilderijen bijvoorbeeld. Je zal hier alleen wat minder snel een begeleidend informatiebordje erbij vinden. Wel heb je hier juist weer de optie een heleboel van wat je ziet ook te kunnen kopen.
Loop voor de afwisseling op je kunstavontuur dus zeker ook eens een hotel binnen!
