Thuis galerieën | Kunst in de keuken

Marian Cramer besloot in 2010 een galerie te openen in haar eigen huis: Marian Cramer Project. Ze nodigde ons uit om naar de tentoonstelling van Joe Frazer  | It’s nice to be smiled at | te komen kijken.

Door Marijke Phoa

In de 16de eeuw ontwikkelde in Italië het gebruik om met een groep kennissen bijeen te komen in iemands huis om literatuur of kunst te bespreken. In intieme ruimtes zoals de slaapkamer, kwamen zij bijeen en werd het gesprek gemodereerd door de gastheer/gastvrouw. In de 17de eeuw verspreidde het gebruik zich tot Frankrijk en zelfs in de twintigste eeuw werden ze nog steeds georganiseerd. Zoals één in 1940 waar Pablo Picasso onderdeel van uitmaakte.

Geïnspireerd door deze Salons begon Marian Cremer in 2010 een galerie in haar eigen huis: Marian Cramer Projects. Om een plek te bieden aan beginnende kunstenaars (voornamelijk uit Londen) en waar bezoekers op een verdiepende manier om konden gaan met de werken. Cramer verliet haar marketing functie bij het Stedelijk Museum in Amsterdam, reserveerde een ruimte aan de zijkant van haar huis voor de expositie en ging van start. Sindsdien trok de kunst steeds verder het huis in, en hangen er tegenwoordig ook werken in de keuken en op de gang.

Dit soort thuis galerieën lijken in America wat beter aan te slaan dan in Nederland. Het was dan ook een artikel uit 2009 in de New York Times gewijd aan verschillende thuis galerieën die Marian Cramer ervan overtuigde dat ook zij gewoon moest beginnen met het open zetten van haar huis in Amsterdam Zuid. Daarbij nodigde ze, geheel in Salon stijl, verschillende sprekers uit om met een gezelschap onder andere te hebben over de Koninklijke kunstacademies.

Het heeft natuurlijk ook wat ‘mindere’ kanten, zo’n galerie aan huis. Bezoeken dienen vooral op afspraak gemaakt te worden, en tijdens openingsuren moet Cramer (en haar familie) het huis zoveel mogelijk aan kant houden. Daarbij is de verleiding natuurlijk groot om zelf af en toe een werk te houden als je gezien hebt hoe goed het in jouw eigen huis staat. De privé collectie van Cramer is dan ook een prachtige verzameling geworden.

De andere kant is natuurlijk dat je altijd een huis hebt met een wisselende collectie van kunstwerken. Waarbij Cramer ook een goede relatie kan ontwikkelen met de buren. Naar aanleiding van werken die zij tentoon stelt komen de buren even langs om een praatje te maken, en natuurlijk om te kopen (al komt dat misschien vaker voor in Amsterdam Zuid dan elders in Amsterdam). Daarbij kunnen toekomstige kopers ook gelijk zien hoe iets zou hangen in hun huis, in tegenstelling tot de vaak witte muren waar vele galerieën nog steeds naar neigen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *