Voor het programma De Vooravond mocht ik een werk uitkiezen dat ik vind dat je móet kennen. Nu zijn er natuurlijk zoveel kunstwerken waar ik liefde voor voel. Hoe maak je dan een keuze? Ga je voor kunsthistorisch, emotioneel of maatschappelijk belang? Ik koos voor alledrie. En in plaats van één werk juist een heleboel…
Stedelijk Base is geopend. Oftewel de vaste collectie van het Stedelijk is weer toegankelijk. Wij doken nog even in de geschiedenis van het Stedelijk en haar verbouwingen om deze nieuwe indeling een plekje te geven in het geheel.
Seth Price maakt voor zijn kunstwerken gebruik van de onuitputtelijke bron die het Internet heet. De overzichtstentoonstelling Social Synthetic in het Stedelijk Museum in Amsterdam vertoond dan ook een wisseling van luchtige werken, maar ook ongemakkelijk gewelddadige beelden.
Sommige fotografen doen je echt verlangen dat je in een andere tijd leefde, niet zozeer omdat het er nou allemaal fijner was, maar omdat deze zich zoveel beter leent voor fantastische foto’s. Zo’n fotograaf is Van der Elsken
Pannen die tegen elkaar aan kletteren, een machine dat een tekening maakt, het lijkt haast een laboratorium van een gekke professor. Met veel plezier waan ik mij als een kind in Nemo, als een ontdekker van de beweging.
Hij is met een hand, een voet en zijn hoofd verbonden aan kettingen die de animatronic door de grote zaal heen sleept. Soms heel sereen, dan weer gewelddadig. En ondertussen heeft het jongetje continue oogcontact met de omstanders.
Vol trots verklaart het Stedelijk vroeger een platform te bieden voor het radicale en experimenterende werk van de Zero beweging, maar dat was wel het enige wat zij deden. Alles wat geld zou kosten moesten ze zelf regelen.