Ken je dat gevoel dat je naar een goocheltruc zit te kijken, en je bent onwijs verwonderd door de magie van het moment, maar je wilt eigenlijk ook weten hoe het technisch zit? Dat is het werk Drifter.
Door: Marijke Phoa
Hoofdfoto: Drifter, 2018
Studio Drift – Coded Nature
25 apr 2018 – 26 aug 2018
Stedelijk Museum Amsterdam
Voor ons neus zweeft een betonnen blok hoog boven de vloer. En iedereen vraagt zich af hoe het werkt. Met helium, door magneten, een hovercraft systeem? Het is als een goocheltruc die je voor je ogen ziet gebeuren, je bent onwijs verwonderd, maar je wilt ook weten hoe het zit. Toch willen de oprichters van Studio Drift, Lonneke Gordijn en Ralph Nauta, zich vooral concentreren op de verwondering, en vertellen daarom vooral niet hoe het werkt. ‘Wanneer je je zo kan verwonderen bij een werk, waardoor je weer even kind bent en even alles om je heen vergeet, dan kan je weer dromen en onmogelijke dingen willen maken. Dan komt het werk veel beter binnen.’
Fragile Future Chandelier 3.5, 2018
Het ontwerpersduo begon door zijn liefde voor Science Fiction en haar liefde voor de natuur samen te brengen in ontwerpen. Ze willen op die manier op een positieve manier naar technologische vooruitgang kijken, en zelfs door positieve visies van technologie de wereld in te sturen ervoor zorgen dat die mogelijk ook uitkomen. In hun beleving werken ontwikkelaars zich namelijk onbewust naar bestaande toekomstvisies toe. Ruim 500 jaar geleden bedacht bijvoorbeeld Thomas Moore in zijn boek Utopia een bouwmateriaal waarmee mensen wel ruim drie verdiepingen hoog konden bouwen, en nu hebben we beton. Dus waarom niet de volgende stap uitdenken, het idee van zwevend beton?
De combinatie van beide inspiratiebronnen – de natuur en science fiction – zorgt ook voor zeer tedere, fragiele werken, die technisch heel interessant in elkaar zitten. De Fragile Future Chandelier 3.5 is bijvoorbeeld gemaakt met zaadjes van uitgebloeide paardebloemen, gecombineerd met ledlampjes. Shylight doet van onderaf ook denken aan bloemen, maar dan die in high-speed bloeien, en van de zijkant juist aan kwallen die door de lucht op en neer bewegen.
Ook zijn er wat interactieve werken. In Flylight volgt het licht je terwijl je onder de installatie beweegt. Haast als een zwerm vogels draaien de lichtjes om je heen. Of je kan een VR-bril opzetten en dansende betonnen pilaren voor je zien opdoemen.
Shylight, 2006-2014, choreografie 2018
Het is de eerste keer dat een museum de werken van Studio Drift tentoonstelt, en waarom is mij eigenlijk een raadsel. De werken zijn groot van schaal, hebben een haast performatief karakter en de makers hebben een zeer uitgesproken visie. Ook wanneer je de werken in zo’n lege museumzaal ziet hangen kan je je haast niet voorstellen hoe ze anders tentoon gesteld zouden moeten worden. In mijn kantoorpand past eerlijk gezegd geen zwevend blok beton namelijk.
Flylight
We hebben ook een vlog over ons bezoek gemaakt!