De Amerikaanse filmmaker Kahlil Joseph vertoont in zijn eerste solotentoonstelling in Europa verschillende prachtige portretten van black excellence. Reden voor ons dus om deze tentoonstelling op te nemen in onze top 3 NSfavourites tips voor de maand maart.
Door: Marijke Phoa
Hoofdfoto: Kahlil Joseph, m.A.A.d (still), 2014
Kahlil Joseph – New Suns
1 dec 2017 – 25 mrt 2018
Bonnefantenmuseum
Misschien heb je onze 3 tips voor de maand maart op NSfavourites al langs zien komen? Daarin raden we sowieso de solotentoonstelling ‘New Suns’ van Kahlil Joseph in het Bonnefantenmuseum in Maastricht aan. Deze Amerikaanse filmmaker – wiens echte naam Kahlil Davis is – is vooral bekend om zijn videoclips voor onder andere Beyoncé , Flying Lotus, Sampha en Kendrick Lamar, maar begint in de kunstwereld ook steeds meer bekendheid – én waardering – te krijgen.
Hoewel je een verandering ziet in de beeldtaal van veel hiphop-video’s (weg van strippers en meer naar portretten van het alledaagse leven), is de muziekwereld misschien nog niet helemaal klaar voor een volledige omslag in de vorm van Kahlil Joseph. Hij zou bijvoorbeeld in de eerste instantie in zijn eentje verantwoordelijk zijn voor het visuele album Lemonade, maar zijn versie vond Beyoncé te zwaar en zij koos ervoor om meerdere regisseurs aan te trekken voor het project. Voor Kendrick Lamar maakte Joseph videowerk dat hij op tournee met Kanye West zou kunnen laten zien. Na afloop monteerde hij het materiaal tot een videoportret van de wijk Compton (waar Lamar vandaan komt) inclusief archiefbeelden van Lamars jeugd. Het resultaat, m.A.A.d., is een korte film van vijftien minuten waarin meerdere nummers van Lamar verwerkt zijn. Zowel Beyoncé en Kendrick Lamar kozen uiteindelijk ervoor om het werk van Kahlil niet te gebruiken voor eigen publicatie, maar hebben gelukkig dan wel weer toestemming gegeven voor het tentoon stellen van de videowerken.
Kahlil Joseph, M.A.A.d (still), 2014
Joseph’s versie van Lemonade is niet in het Bonnefantenmuseum te zien, maar m.A.A.d wordt op twee fantastisch grote schermen geprojecteerd. Hierdoor kan je de film helemaal over je heen laten spoelen, ook doordat de muziek je (soms letterlijk) onderdompelt. Joseph staat bekend om in zijn werk black excellence te tonen, oftewel Afro-Amerikanen te tonen op een manier waarop ze trots kunnen zijn. Hij doet dat ondanks dat soms de gebeurtenissen in de beelden juist stereotypisch zijn. Zo zie je ook gewoon een schietpartij op straat langskomen, maar het is vooral de manier waarop hij het benaderd waardoor deze het stereotypische overstijgt en het een artistiek karakter krijgt. Het is daardoor meer een oprecht portret van de wijk, met ook mooie kanten erin, dan alleen een hiphop-video.
Voor de muziekfilm Wildcat (Aunt Janet) (2016) die Joseph samen met Flying Lotus gemaakt heeft, is gekozen voor een nog interessantere manier van projecteren. In een donkere zaal hangt boven een driehoek van zand op de vloer drie schermen in een prisma waarop de korte film geprojecteerd wordt. Het is door de projectie soms niet helemaal duidelijk wat er te zien is (dus voor de video zie hieronder), maar het creëert op deze manier wel een prachtige sfeer, helemaal door de muziek van Flying Lotus.
Kahlil Joseph, Wildcat (Aunt Janet)(Still), 2016
Kahlil Joseph, Wildcat (Aunt Janet)(Video), 2013
De film gaat over een rodeo in Oaklahoma die volledig door Afro-Amerikanen wordt uitgebaat. Het zand op de vloer komt ook van deze rodeo arena. Joseph werd tot dit onderwerp aangetrokken omdat we eigenlijk deze groep niet binnen deze subcultuur verwachten. Donker gekleurde cowboys zie je namelijk niet vaak in Western films bijvoorbeeld. Hierover zegt Joseph in een interview met Nowness: “Black people are light years more advanced than the ideas and images that circulate would have you believe. The spaces we control and exist [in] are my ground zero for filming, at least so far, and there are opportunities for me to tap into the energy.”
Naast volledige ‘sets’ waarin de werken tentoon gesteld worden heeft Joseph ook nog werken meegenomen van familieleden. Zo zijn er portretten van zijn overleden vader te zien die zijn moeder gefotografeerd heeft en hangt er een groot lichtwerk die zijn overleden broer, Noah Davis, heeft gemaakt. De tentoonstelling vertoont dus niet alleen portretten van black excellence, maar vormt ook een persoonlijk portret van Kahlil Joseph zelf.